Mediteren met open ogen 1. in het vliegtuig

Ik stap aan boord van KL0835, de vlucht naar Denpasar, Bali met een korte tussenstop in Singapore. Als doorgewinterd reiziger heb ik naast mijn cabine bagage een apart tasje met warme sokken, een vestje en een leesboek bij me, en nestel mij hiermee in mijn stoel.

Mijn stoel. Ik vind het heerlijk om te vliegen. Het begint al tijdens de zoektocht naar de perfecte vlucht. Ik voel bij het boeken al een lichte tinteling van opwinding als ik mijn data en stoel vastzet, en de boeking definitief doorzet en betaal. Voorpret is van wezenlijk belang, ik kan maanden genieten van het vooruitzicht te mogen gaan vliegen. Zestien uur duurt de vlucht naar Bali, maar ik geniet al vanaf het eerste moment en weet dat ik mij geen seconde zal vervelen.

Tijdens een Delta vlucht: echte Starbucks koffie en een USB oplaadpunt, zennn

Het is inmiddels bijna het moment van vertrek en ik kijk vanuit mijn stoel naar de mensen die het vliegtuig binnenstromen. Ik vind het leuk te bedenken wat zij gaan doen. Is die man een zakenman die uit gaat stappen in Singapore of gaat hij toch door naar vakantie-eiland Bali? Ik hou er van naar mensen te kijken. Ik vind ze leuk. Allemaal. Ook de oudere dame die inmiddels naast me is komen zitten. Nadat we zijn opgestegen maken we kort kennis met elkaar en daarna duik ik in mijn scherm.

Ik voel me net een prinses, word op mijn wenken bediend met eten en drinken. Ondertussen kijk ik de ene serie na de andere, heerlijk. Geen man of kinderen die iets anders willen zien, ik kan in mijn eentje beslissen welke serie of film ik kijk. Vliegen is heerlijk, zelfs de lange afstanden. 

Helemaal als de lichten gedoofd worden en de raamschuiven dicht gaan. Nacht. Een betrekkelijke stilte vult het vliegtuig. Zelfs de kinderen zijn stil. Zou dit aan het tijdstip liggen? Een aardige stewardess komt nog langs met koffie en ik geniet.

Op het vliegveld van San Francisco, handschoen van een (Chinese) bagage ordener aan de belt

Vanaf het moment dat ik mijn koffer afgegeven heb en door de security ben, is op reis gaan voor mij één groot feest. Ik vind het heerlijk om in mijn eentje op pad te gaan. Ik kijk mijn ogen uit op de luchthaven Schiphol, wat bij elke reis weer veranderd lijkt te zijn. De mensen die voorbij komen, ik zou er uren op een bankje kunnen gaan zitten kijken. Stress ervaar ik niet. 

Ik zorg altijd ruim op tijd op een luchthaven te zijn, zodat ik na bagage afgifte en security check tijd genoeg heb om in de buurt van de gate een lekkere bak koffie te drinken. De meeste luchthavens hebben gratis wifi, zelfs op Bali, en zo kan ik altijd nog even de mail en Whatsapp checken.

Maar eenmaal in het vliegtuig met je telefoon op flight mode, ben je afgesloten van het drukke werk als zelfstandig ondernemer. Langzaam kom ik tot mezelf. Wanneer je alleen reist, kun je je heerlijk opsluiten in een cocon van niets. Leegte. Stilte. Mijzelf. Uiteraard praat ik af en toe met de dame naast mij, maar wanneer je in een vliegtuig je koptelefoon opzet, ben je alleen.

'voor' maar kijk goed...

'na': Miksang moment door te mediteren met je ogen open

Zelf kijk ik graag rond. Niets meer hoeven, ik kan immers nergens heen, ben voor zestien uur veroordeeld tot mijn stoel. Dan ga ik kijken. Ik kijk met bewondering naar mijn maaltijd. Naar de constructie van het vliegtuig. ’s Nachts wanneer ik wakker word, kijk ik altijd even uit het raam, negen van de tien keer zie ik een prachtige horizon met een ondergaande of opkomende zon. Zo mooi. Zo sereen. De keer dat ik uit het raampje keek en onder mij niets dan ijs zag. We vlogen over Rusland. Helder weer. Niets dan wit, ijs en het donker. Ik zat veilig onder mijn warme deken in een comfortabele stoel. Op zulke momenten voel ik mij gelukkig. Gelukkig dat ik dit mag meemaken, dat ik dit mag zien.

Mediteren met je ogen open. Ja, dat is het. Zonder oordeel de wereld zien, waar je ook bent. Dan komt al het moois komt tevoorschijn...